Exchange 2007 ve Exchange 2010 da donanımsal kısıtlamalar yüzünden Exchange’I 5 role ayrılmıştı.
Bunlardan 3 tanesi zorunlu olmak üzere (*) şu şekilde sıralanırlar:
Edge Transport Hub Transport (*) Mailbox (*) Client Access (*) Unified Messaging</LI>
Bu roller birbirlerine sıkıca bağlıdırlar. Ancak Exchange 2013 de sunucuların fiziksel perfromansları (CPU) göz önüne alınarak rol sayısı ve rollerine birbilerine
bağlılığını azaltmak için farklı bir mimari geliştirildi. Bu mimari iki temel blok üzerine inşa edilmiştir; Cas array ve Database Availability Group (DAG). Exchange 2013 CAS sunucu 3 bileşenden oluşur, bunlar istemci protokolleri, SMTP ve UM arama yönlendirmesidir. CAS rölü temel anlamda sadece proxy işlemi gören bir sunucu haline getirilmiştir. Herhangi bir kullanıcı verisini tutmaz (veri dönüştürmesi yapmaz). Gelen isteği doğrular ve kullanıcının aktif veritabanı hangi Mailbox sunucudaysa oraya yönlendirir. Mailbox sunucu artık tüm datanın tutulduğu ve işlendiği sunucudur bu nedenle ilgili bütün bileşenleri ve protokolleri üzerinde tutar. Hiçbir istemci doğrudan Mailbox sunucuya bağlantı gerçekleştirmez; tüm bağlantılar CAS üzerinden RPC/HTTPS ile gelir.
![0882.e2013pic[1]](http://www.huseyinkartal.net/wp-content/img/2013/03/0882.e2013pic1.png "0882.e2013pic[1]")
Bu rol mimarisi ile kısaca neler kazandık:
1. CAS artık sadece proxy işlemi yaptığından namespace/ek isimlendirmelerin sayısı azaldı
2. Session stateless CAS tipimiz olduğu için Layer7 NLB ihtiyacımız yerini çok daha ucuz Layer4 NLB lere bırakabilecek. Bu ciddi bir maliyet avantajı getiriyor.
3. Tüm verinin Mailbox sunucuda işlenmesi rollerin aynı sürümlerinin olma zorunluluğunu kaldırıyor. Daha basit bir yapıya sahip oluyoruz, daha kolay planlanabilecek ve kolayca güncellenebilek.
Latest posts by Huseyin KARTAL (see all)
- The host record cannot be created Refused - 19 Haziran 2014
- Exchange 2010 Management Console Hatası - 13 Haziran 2014
- Exchange 2010 static port atama - 06 Haziran 2014